exporrectus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of exporrigō.
Participle edit
exporrēctus (feminine exporrēcta, neuter exporrēctum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | exporrēctus | exporrēcta | exporrēctum | exporrēctī | exporrēctae | exporrēcta | |
Genitive | exporrēctī | exporrēctae | exporrēctī | exporrēctōrum | exporrēctārum | exporrēctōrum | |
Dative | exporrēctō | exporrēctō | exporrēctīs | ||||
Accusative | exporrēctum | exporrēctam | exporrēctum | exporrēctōs | exporrēctās | exporrēcta | |
Ablative | exporrēctō | exporrēctā | exporrēctō | exporrēctīs | |||
Vocative | exporrēcte | exporrēcta | exporrēctum | exporrēctī | exporrēctae | exporrēcta |
References edit
- “exporrectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- exporrectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.