Swedish

edit

Etymology

edit

försona +‎ -lig

Adjective

edit

försonlig (comparative försonligare, superlative försonligast)

  1. reconcilable

Declension

edit
Inflection of försonlig
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular försonlig försonligare försonligast
Neuter singular försonligt försonligare försonligast
Plural försonliga försonligare försonligast
Masculine plural3 försonlige försonligare försonligast
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 försonlige försonligare försonligaste
All försonliga försonligare försonligaste
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Derived terms

edit

References

edit