fýra

See also: fyra

Faroese

Faroese cardinal numbers

<  3	4	5  >
Cardinal : fýra     Ordinal : fjórði     Multiplier : ferfaldur     Fractional : fjórðingur

Etymology

From Old Norse fjórir, from Proto-Germanic *fedwōr, from *kʷetwṓr, the neuter form of Proto-Indo-European *kʷetwóres.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfʊiːɹa/
• Rhymes: -ʊiːɹa
• Homophone: fíra

Numeral

fýra

1. four, cardinal number after trý and before fimm

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfiːra/

  Rhymes: -iːra

  Homophone: fíra

Verb

fýra (weak verb, third-person singular past indicative fýraði, supine fýrað)

1. (dated, informal) to fire (from a gun)
2. to turn on or turn up the heat, to light a fire

Conjugation

fýra — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að fýra
supine (sagnbót)		fýrað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fýrandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fýra	við fýrum	present (nútíð)	ég fýri	við fýrum
	þú fýrar	þið fýrið		þú fýrir	þið fýrið
	hann, hún, það fýrar	þeir, þær, þau fýra		hann, hún, það fýri	þeir, þær, þau fýri
past (þátíð)	ég fýraði	við fýruðum	past (þátíð)	ég fýraði	við fýruðum
	þú fýraðir	þið fýruðuð		þú fýraðir	þið fýruðuð
	hann, hún, það fýraði	þeir, þær, þau fýruðu		hann, hún, það fýraði	þeir, þær, þau fýruðu
imperative (boðháttur)	fýra (þú)	fýrið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fýraðu	fýriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.