fakticitet
Swedish edit
Etymology edit
By surface analysis, faktisk + -itet. Cognate of French facticité, German Faktizität. First attested in 1893.
Noun edit
fakticitet c (uncountable)
Declension edit
Declension of fakticitet | ||||
---|---|---|---|---|
Uncountable | ||||
Indefinite | Definite | |||
Nominative | fakticitet | fakticiteten | — | — |
Genitive | fakticitets | fakticitetens | — | — |