Faroese edit

Etymology edit

From Old Norse fastr, from Proto-Germanic *fastuz; see it for cognates and further etymology.

Pronunciation edit

Adjective edit

fastur (comparative fastari, superlative fastastur)

  1. firm

Declension edit

fastur a21
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) fastur føst fast
Accusative (hvønnfall) fastan fasta
Dative (hvørjumfall) føstum fastari føstum
Genitive (hvørsfall) (fasts) (fastar/
fastrar)
(fasts)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) fastir fastar føst
Accusative (hvønnfall) fastar
Dative (hvørjumfall) føstum
Genitive (hvørsfall) (fasta
fastra)

Icelandic edit

Etymology edit

From Old Norse fastr, from Proto-Germanic *fastuz.

Pronunciation edit

Adjective edit

fastur (comparative fastari, superlative fastastur)

  1. stuck
    Bíllinn minn er fastur.My car is stuck.
  2. fixed, unchanging

Declension edit

Related terms edit

  • fast (with force) (adverb)

Anagrams edit