fazla
Spanish edit
Verb edit
fazla
- second-person singular imperative of facer combined with la
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish فضله (fazla), from Arabic فَضْلَة (faḍla), from فَضَلَ (faḍala, “be left over, to excess”).
Pronunciation edit
Adjective edit
fazla
- much, many
- O buraya taşınalı on yıldan fazla oldu.
- It has been more than ten years since he/she has moved here.
Adverb edit
fazla
- too
- Koşmak için fazla yaşlıyım.
- I am too old to run.