Italian edit

Etymology 1 edit

Borrowed from Latin faecēs, plural of faex.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈfe.t͡ʃi/, (traditional) /ˈfɛ.t͡ʃi/[1]
  • Rhymes: -etʃi, (traditional) -ɛtʃi
  • Hyphenation: fé‧ci, (traditional) fè‧ci

Noun edit

feci f pl (plural only)

  1. (plural only) faeces/feces
    Synonym: escrementi
Related terms edit

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈfe.t͡ʃi/
  • Rhymes: -etʃi
  • Hyphenation: fé‧ci

Verb edit

feci

  1. first-person singular past historic of fare

References edit

  1. ^ feci in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)

Anagrams edit

Latin edit

Verb edit

fēcī

  1. first-person singular perfect active indicative of faciō

Turkish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Ottoman Turkish فجیع (feci), from Arabic فَجِيع (fajīʕ).

Pronunciation edit

  • IPA(key): [fed͡ʒiː]
  • Hyphenation: fe‧ci

Adjective edit

feci

  1. disastrous; tragic; terrifying

Synonyms edit

References edit