Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From fēmina (woman) +‎ -īnus.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

fēminīnus (feminine fēminīna, neuter fēminīnum, adverb fēminīnē); first/second-declension adjective

  1. feminine
  2. (grammar) of or relating to the feminine gender

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative fēminīnus fēminīna fēminīnum fēminīnī fēminīnae fēminīna
Genitive fēminīnī fēminīnae fēminīnī fēminīnōrum fēminīnārum fēminīnōrum
Dative fēminīnō fēminīnō fēminīnīs
Accusative fēminīnum fēminīnam fēminīnum fēminīnōs fēminīnās fēminīna
Ablative fēminīnō fēminīnā fēminīnō fēminīnīs
Vocative fēminīne fēminīna fēminīnum fēminīnī fēminīnae fēminīna

Synonyms

edit

Antonyms

edit

Coordinate terms

edit

Derived terms

edit
edit

Descendants

edit

References

edit
  • femininus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • femininus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.