Latin edit

Etymology edit

From fēstīvus (joyous, festive; pleasing) +‎ -tās, from fēstus (feast-like; festive).

Pronunciation edit

Noun edit

fēstīvitās f (genitive fēstīvitātis); third declension

  1. festivity, merriment, joy, mirth
  2. kind demeanour, kindness
  3. festival
  4. feast
  5. (of speech) humour, pleasantry, jocoseness

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative fēstīvitās fēstīvitātēs
Genitive fēstīvitātis fēstīvitātum
Dative fēstīvitātī fēstīvitātibus
Accusative fēstīvitātem fēstīvitātēs
Ablative fēstīvitāte fēstīvitātibus
Vocative fēstīvitās fēstīvitātēs

Synonyms edit

Related terms edit

Descendants edit

References edit

Norwegian Bokmål edit

Etymology edit

From Latin festivitas.

Noun edit

festivitas m (definite singular festivitasen)

  1. festivity

References edit

Norwegian Nynorsk edit

Etymology edit

From Latin festivitas.

Noun edit

festivitas m (definite singular festivitasen)

  1. festivity

References edit