fokn
Faroese edit
Etymology edit
From Old Norse feikn, from Proto-Germanic *faikną (“malice, deceit”), from Proto-Indo-European *peyǵ-.
Noun edit
fokn f
Declension edit
Declension of fokn | ||||
---|---|---|---|---|
f2 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fokn | foknin | foknir | foknirnar |
accusative | fokn | foknina | foknir | foknirnar |
dative | fokn | foknini | foknum | foknunum |
genitive | foknar | foknarinnar | fokna | foknanna |