fonetik
Crimean Tatar edit
Etymology edit
From Russian фонети́ческий (fonetíčeskij).
Adjective edit
fonetik
References edit
Czech edit
Pronunciation edit
Noun edit
fonetik m anim (feminine fonetička)
Declension edit
Declension of fonetik (velar masculine animate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | fonetik | fonetici |
genitive | fonetika | fonetiků |
dative | fonetikovi, fonetiku | fonetikům |
accusative | fonetika | fonetiky |
vocative | fonetiku | fonetici |
locative | fonetikovi, fonetiku | foneticích |
instrumental | fonetikem | fonetiky |
Related terms edit
- See fón
Further reading edit
Danish edit
Noun edit
fonetik c (singular definite fonetikken, plural indefinite fonetikker)
- (linguistics) phonetics (study of speech sounds and their representation by written symbols)
Inflection edit
Declension of fonetik
common gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fonetik | fonetikken | fonetikker | fonetikkerne |
genitive | fonetiks | fonetikkens | fonetikkers | fonetikkernes |
Derived terms edit
Indonesian edit
Etymology edit
From Dutch fonetiek, from German Phonetik, from French phonétique, from Latin phōnēticus, from Ancient Greek φωνητικός (phōnētikós), from φωνέω (phōnéō) + -τικός (-tikós).
Pronunciation edit
Noun edit
fonètik (first-person possessive fonetikku, second-person possessive fonetikmu, third-person possessive fonetiknya)
Derived terms edit
Related terms edit
Further reading edit
- “fonetik” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.
Swedish edit
Etymology edit
Since 1869 from fonetisk (“phonetic”).
Pronunciation edit
Noun edit
fonetik n
- phonetics
- Min morfar var professor i fonetik.
- My (maternal) grandfather was a professor of phonetics.
Anagrams edit
Volapük edit
Adjective edit
fonetik
- phonetic, (less common) phonetical
Declension edit
Declension of fonetik
preceding noun | positive | comparative | superlative | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
fonetik | fonetikum | fonetikün | |||||||||||
separated | singular | plural | singular | plural | singular | plural | |||||||
nominative | fonetik | fonetiks | fonetikum | fonetikums | fonetikün | fonetiküns | |||||||
genitive | fonetika | fonetikas | fonetikuma | fonetikumas | fonetiküna | fonetikünas | |||||||
dative | fonetike | fonetikes | fonetikume | fonetikumes | fonetiküne | fonetikünes | |||||||
accusative | fonetiki | fonetikis | fonetikumi | fonetikumis | fonetiküni | fonetikünis | |||||||
predicative | fonetiku | fonetikus | fonetikumu | fonetikumus | fonetikünu | fonetikünus | |||||||
vocative | o fonetik! | o fonetiks! | o fonetikum! | o fonetikums! | o fonetikün! | o fonetiküns! |