freta

See also: fréta

English

Noun

freta

1. plural of fretum

Anagrams

• after, after-, aftre, frate, freat, rafte, trafe

Galician

Etymology 1

Back-formation from fretar (“to rub”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɾɛta̝/

Noun

freta m (plural fretas)

1. (usually in the plural) rub, rubdown, massage

References

• “freta” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
• “freta” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
• “freta” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Etymology 2

Verb

freta

1. inflection of fretar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Icelandic

Alternative forms

• frata

Etymology

From Old Norse freta, frata, from Proto-Germanic *fertaną, from Proto-Indo-European *perd-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfrɛːta/

  Rhymes: -ɛːta

Verb

freta (weak verb, third-person singular past indicative fretaði, supine fretað)

1. to fart

   Synonyms: leysa vind, prumpa, reka við

Conjugation

freta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að freta
supine (sagnbót)		fretað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fretandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég freta	við fretum	present (nútíð)	ég freti	við fretum
	þú fretar	þið fretið		þú fretir	þið fretið
	hann, hún, það fretar	þeir, þær, þau freta		hann, hún, það freti	þeir, þær, þau freti
past (þátíð)	ég fretaði	við fretuðum	past (þátíð)	ég fretaði	við fretuðum
	þú fretaðir	þið fretuðuð		þú fretaðir	þið fretuðuð
	hann, hún, það fretaði	þeir, þær, þau fretuðu		hann, hún, það fretaði	þeir, þær, þau fretuðu
imperative (boðháttur)	freta (þú)	fretið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fretaðu	fretiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fretast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að fretast
supine (sagnbót)		fretast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fretandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fretast	við fretumst	present (nútíð)	ég fretist	við fretumst
	þú fretast	þið fretist		þú fretist	þið fretist
	hann, hún, það fretast	þeir, þær, þau fretast		hann, hún, það fretist	þeir, þær, þau fretist
past (þátíð)	ég fretaðist	við fretuðumst	past (þátíð)	ég fretaðist	við fretuðumst
	þú fretaðist	þið fretuðust		þú fretaðist	þið fretuðust
	hann, hún, það fretaðist	þeir, þær, þau fretuðust		hann, hún, það fretaðist	þeir, þær, þau fretuðust
imperative (boðháttur)	fretast (þú)	fretist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fretastu	fretisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fretaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fretaður	fretuð	fretað		fretaðir	fretaðar	fretuð
accusative (þolfall)	fretaðan	fretaða	fretað		fretaða	fretaðar	fretuð
dative (þágufall)	fretuðum	fretaðri	fretuðu		fretuðum	fretuðum	fretuðum
genitive (eignarfall)	fretaðs	fretaðrar	fretaðs		fretaðra	fretaðra	fretaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fretaði	fretaða	fretaða		fretuðu	fretuðu	fretuðu
accusative (þolfall)	fretaða	fretuðu	fretaða		fretuðu	fretuðu	fretuðu
dative (þágufall)	fretaða	fretuðu	fretaða		fretuðu	fretuðu	fretuðu
genitive (eignarfall)	fretaða	fretuðu	fretaða		fretuðu	fretuðu	fretuðu

Latin

Noun

freta

1. nominative/accusative/vocative plural of fretum

Portuguese

Verb

freta

1. inflection of fretar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Spanish

Verb

freta

1. inflection of fretar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative