Etymology
edit
From Italian frico. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
frico
- A traditional Friulian cheese dish in which cheese is shredded and then pan-fried.
Translations
edit
Etymology
edit
Intensive popular form of friō. Compare with fodiō - fodicō, vellō - vellicō.
Pronunciation
edit
fricō (present infinitive fricāre, perfect active fricuī, supine frictum or fricātum); first conjugation
- to rub
- to chafe
Usage notes
edit
The supine form fricātum is rare.
Conjugation
edit
Conjugation of fricō (first conjugation)
|
indicative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
fricō
|
fricās
|
fricat
|
fricāmus
|
fricātis
|
fricant
|
imperfect
|
fricābam
|
fricābās
|
fricābat
|
fricābāmus
|
fricābātis
|
fricābant
|
future
|
fricābō
|
fricābis
|
fricābit
|
fricābimus
|
fricābitis
|
fricābunt
|
perfect
|
fricuī
|
fricuistī
|
fricuit
|
fricuimus
|
fricuistis
|
fricuērunt, fricuēre
|
pluperfect
|
fricueram
|
fricuerās
|
fricuerat
|
fricuerāmus
|
fricuerātis
|
fricuerant
|
future perfect
|
fricuerō
|
fricueris
|
fricuerit
|
fricuerimus
|
fricueritis
|
fricuerint
|
passive
|
present
|
fricor
|
fricāris, fricāre
|
fricātur
|
fricāmur
|
fricāminī
|
fricantur
|
imperfect
|
fricābar
|
fricābāris, fricābāre
|
fricābātur
|
fricābāmur
|
fricābāminī
|
fricābantur
|
future
|
fricābor
|
fricāberis, fricābere
|
fricābitur
|
fricābimur
|
fricābiminī
|
fricābuntur
|
perfect
|
frictus or fricātus + present active indicative of sum
|
pluperfect
|
frictus or fricātus + imperfect active indicative of sum
|
future perfect
|
frictus or fricātus + future active indicative of sum
|
subjunctive
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
fricem
|
fricēs
|
fricet
|
fricēmus
|
fricētis
|
fricent
|
imperfect
|
fricārem
|
fricārēs
|
fricāret
|
fricārēmus
|
fricārētis
|
fricārent
|
perfect
|
fricuerim
|
fricuerīs
|
fricuerit
|
fricuerīmus
|
fricuerītis
|
fricuerint
|
pluperfect
|
fricuissem
|
fricuissēs
|
fricuisset
|
fricuissēmus
|
fricuissētis
|
fricuissent
|
passive
|
present
|
fricer
|
fricēris, fricēre
|
fricētur
|
fricēmur
|
fricēminī
|
fricentur
|
imperfect
|
fricārer
|
fricārēris, fricārēre
|
fricārētur
|
fricārēmur
|
fricārēminī
|
fricārentur
|
perfect
|
frictus or fricātus + present active subjunctive of sum
|
pluperfect
|
frictus or fricātus + imperfect active subjunctive of sum
|
imperative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
—
|
fricā
|
—
|
—
|
fricāte
|
—
|
future
|
—
|
fricātō
|
fricātō
|
—
|
fricātōte
|
fricantō
|
passive
|
present
|
—
|
fricāre
|
—
|
—
|
fricāminī
|
—
|
future
|
—
|
fricātor
|
fricātor
|
—
|
—
|
fricantor
|
non-finite forms
|
active
|
passive
|
present
|
perfect
|
future
|
present
|
perfect
|
future
|
infinitives
|
fricāre
|
fricuisse
|
frictūrum esse, fricātūrum esse
|
fricārī
|
frictum esse, fricātum esse
|
frictum īrī, fricātum īrī
|
participles
|
fricāns
|
—
|
frictūrus, fricātūrus
|
—
|
frictus, fricātus
|
fricandus
|
verbal nouns
|
gerund
|
supine
|
genitive
|
dative
|
accusative
|
ablative
|
accusative
|
ablative
|
fricandī
|
fricandō
|
fricandum
|
fricandō
|
frictum, fricātum
|
frictū, fricātū
|
Derived terms
edit
Descendants
edit
References
edit
- “frĭco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “frico”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- frico in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- frico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Romanian
edit