fruticetum
English edit
Etymology edit
Borrowed from Latin fruticetum.
Noun edit
fruticetum (plural fruticeta)
Latin edit
Etymology edit
frutex (“shrub, bush”) + -ētum (“grove”)
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /fru.tiˈkeː.tum/, [frʊt̪ɪˈkeːt̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /fru.tiˈt͡ʃe.tum/, [frut̪iˈt͡ʃɛːt̪um]
Noun edit
fruticētum n (genitive fruticētī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | fruticētum | fruticēta |
Genitive | fruticētī | fruticētōrum |
Dative | fruticētō | fruticētīs |
Accusative | fruticētum | fruticēta |
Ablative | fruticētō | fruticētīs |
Vocative | fruticētum | fruticēta |
Descendants edit
- Portuguese: fruticeto
References edit
- “fruticetum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “fruticetum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fruticetum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.