güneş
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish گونش (güneş, “sun, sunlight”), from Proto-Turkic *küneĺ (“sun, sunny place”). Cognate with Old Turkic 𐰛𐰈𐰤𐰾 (küneš, “sunshine, sunny place”), Chuvash хӗвел (hĕvel, “sun”).
Pronunciation edit
Noun edit
güneş (definite accusative güneşi, plural güneşler)