Hungarian edit

Etymology edit

Borrowed from German Garantie, from French garantie (guarantee).[1] With Latinate -ancia ending.

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈɡɒrɒnt͡sijɒ]
  • Hyphenation: ga‧ran‧cia
  • Rhymes: -jɒ

Noun edit

garancia (plural garanciák)

  1. guarantee

Declension edit

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative garancia garanciák
accusative garanciát garanciákat
dative garanciának garanciáknak
instrumental garanciával garanciákkal
causal-final garanciáért garanciákért
translative garanciává garanciákká
terminative garanciáig garanciákig
essive-formal garanciaként garanciákként
essive-modal
inessive garanciában garanciákban
superessive garancián garanciákon
adessive garanciánál garanciáknál
illative garanciába garanciákba
sublative garanciára garanciákra
allative garanciához garanciákhoz
elative garanciából garanciákból
delative garanciáról garanciákról
ablative garanciától garanciáktól
non-attributive
possessive - singular
garanciáé garanciáké
non-attributive
possessive - plural
garanciáéi garanciákéi
Possessive forms of garancia
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. garanciám garanciáim
2nd person sing. garanciád garanciáid
3rd person sing. garanciája garanciái
1st person plural garanciánk garanciáink
2nd person plural garanciátok garanciáitok
3rd person plural garanciájuk garanciáik

Related terms edit

References edit

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading edit

  • garancia in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN