Etymology
edit
From Proto-Indo-European *ǵeh₂r- (“to call, cry”), of imitative origin.[1] Cognate with Ancient Greek γῆρυς (gêrus, “voice, speech”), Old English caru (“care, sorrow, grief, trouble”). More at care.
Pronunciation
edit
garriō (present infinitive garrīre, perfect active garrīvī or garriī, supine garrītum); fourth conjugation
- to chatter, prattle
Conjugation
edit
Conjugation of garriō (fourth conjugation)
|
indicative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
garriō
|
garrīs
|
garrit
|
garrīmus
|
garrītis
|
garriunt
|
imperfect
|
garriēbam
|
garriēbās
|
garriēbat
|
garriēbāmus
|
garriēbātis
|
garriēbant
|
future
|
garriam
|
garriēs
|
garriet
|
garriēmus
|
garriētis
|
garrient
|
perfect
|
garrīvī, garriī
|
garrīvistī, garriistī
|
garrīvit, garriit
|
garrīvimus, garriimus
|
garrīvistis, garriistis
|
garrīvērunt, garrīvēre, garriērunt, garriēre
|
pluperfect
|
garrīveram, garrieram
|
garrīverās, garrierās
|
garrīverat, garrierat
|
garrīverāmus, garrierāmus
|
garrīverātis, garrierātis
|
garrīverant, garrierant
|
future perfect
|
garrīverō, garrierō
|
garrīveris, garrieris
|
garrīverit, garrierit
|
garrīverimus, garrierimus
|
garrīveritis, garrieritis
|
garrīverint, garrierint
|
passive
|
present
|
garrior
|
garrīris, garrīre
|
garrītur
|
garrīmur
|
garrīminī
|
garriuntur
|
imperfect
|
garriēbar
|
garriēbāris, garriēbāre
|
garriēbātur
|
garriēbāmur
|
garriēbāminī
|
garriēbantur
|
future
|
garriar
|
garriēris, garriēre
|
garriētur
|
garriēmur
|
garriēminī
|
garrientur
|
perfect
|
garrītus + present active indicative of sum
|
pluperfect
|
garrītus + imperfect active indicative of sum
|
future perfect
|
garrītus + future active indicative of sum
|
subjunctive
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
garriam
|
garriās
|
garriat
|
garriāmus
|
garriātis
|
garriant
|
imperfect
|
garrīrem
|
garrīrēs
|
garrīret
|
garrīrēmus
|
garrīrētis
|
garrīrent
|
perfect
|
garrīverim, garrierim
|
garrīverīs, garrierīs
|
garrīverit, garrierit
|
garrīverīmus, garrierīmus
|
garrīverītis, garrierītis
|
garrīverint, garrierint
|
pluperfect
|
garrīvissem, garriissem
|
garrīvissēs, garriissēs
|
garrīvisset, garriisset
|
garrīvissēmus, garriissēmus
|
garrīvissētis, garriissētis
|
garrīvissent, garriissent
|
passive
|
present
|
garriar
|
garriāris, garriāre
|
garriātur
|
garriāmur
|
garriāminī
|
garriantur
|
imperfect
|
garrīrer
|
garrīrēris, garrīrēre
|
garrīrētur
|
garrīrēmur
|
garrīrēminī
|
garrīrentur
|
perfect
|
garrītus + present active subjunctive of sum
|
pluperfect
|
garrītus + imperfect active subjunctive of sum
|
imperative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
—
|
garrī
|
—
|
—
|
garrīte
|
—
|
future
|
—
|
garrītō
|
garrītō
|
—
|
garrītōte
|
garriuntō
|
passive
|
present
|
—
|
garrīre
|
—
|
—
|
garrīminī
|
—
|
future
|
—
|
garrītor
|
garrītor
|
—
|
—
|
garriuntor
|
non-finite forms
|
active
|
passive
|
present
|
perfect
|
future
|
present
|
perfect
|
future
|
infinitives
|
garrīre
|
garrīvisse, garriisse
|
garrītūrum esse
|
garrīrī
|
garrītum esse
|
garrītum īrī
|
participles
|
garriēns
|
—
|
garrītūrus
|
—
|
garrītus
|
garriendus, garriundus
|
verbal nouns
|
gerund
|
supine
|
genitive
|
dative
|
accusative
|
ablative
|
accusative
|
ablative
|
garriendī
|
garriendō
|
garriendum
|
garriendō
|
garrītum
|
garrītū
|
Derived terms
edit
Descendants
edit
References
edit
- “garrio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “garrio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- garrio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 255