gerundi
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin gerundium.
Pronunciation edit
Noun edit
gerundi m (plural gerundis)
Further reading edit
- “gerundi” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Finnish edit
Etymology edit
Internationalism (see English gerund), ultimately from Latin gerundium.
Pronunciation edit
Noun edit
gerundi
Declension edit
Inflection of gerundi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | gerundi | gerundit | ||
genitive | gerundin | gerundien | ||
partitive | gerundia | gerundeja | ||
illative | gerundiin | gerundeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | gerundi | gerundit | ||
accusative | nom. | gerundi | gerundit | |
gen. | gerundin | |||
genitive | gerundin | gerundien | ||
partitive | gerundia | gerundeja | ||
inessive | gerundissa | gerundeissa | ||
elative | gerundista | gerundeista | ||
illative | gerundiin | gerundeihin | ||
adessive | gerundilla | gerundeilla | ||
ablative | gerundilta | gerundeilta | ||
allative | gerundille | gerundeille | ||
essive | gerundina | gerundeina | ||
translative | gerundiksi | gerundeiksi | ||
abessive | gerunditta | gerundeitta | ||
instructive | — | gerundein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Italian edit
Noun edit
gerundi m
Latin edit
Participle edit
gerundī