gladiatrix
English edit
Etymology edit
From Latin gladiātrīx (“gladiator (female)”). Doublet of gladiatress.
Pronunciation edit
Audio (US) (file)
Noun edit
gladiatrix (plural gladiatrixes or gladiatrices)
- (rare) gladiator (female)
- 1976, Elise Boulding, The underside of history: a view of women through time:
- While most gladiatrices fought privately, enough fought publicly so that finally combats were "forbidden in which women fought in companies with each other, or women with dwarfs" (de Beaumont, 1929: 54).
Synonyms edit
- gladiatress (very rare)
Translations edit
gladiator (female)
|
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ɡla.diˈaː.triːks/, [ɡɫ̪äd̪iˈäːt̪riːks̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ɡla.diˈa.triks/, [ɡläd̪iˈäːt̪riks]
Noun edit
gladiātrīx f (genitive gladiātrīcis, masculine gladiātor); third declension
- female equivalent of gladiātor: gladiatress, gladiatrix
- 1642, P. Andreæ Pinti Ramirez, Vlysiponensis, è Societate Iesu, Canticum Canticorum Salomonis, Dramatico tenore, Litterali allegoria, tropologicis notis explicatum. Opus noua tantum explicatione contentum; vbi ad eorum, quæ afferuntur, caussas, aut rectâ duceris, aut coniecturâ induceris. Tomus vnus, Indicibus necessarijs clarus, nunc primùm editus[1], Lugdunum, page 348, left column:
- [...] gladiatricis ferrum recipere iubebatur. [...]
- (please add an English translation of this quotation)
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | gladiātrīx | gladiātrīcēs |
Genitive | gladiātrīcis | gladiātrīcum |
Dative | gladiātrīcī | gladiātrīcibus |
Accusative | gladiātrīcem | gladiātrīcēs |
Ablative | gladiātrīce | gladiātrīcibus |
Vocative | gladiātrīx | gladiātrīcēs |
Descendants edit
- English: gladiatrix (cf. gladiatress)
- French: gladiatrice (cf. gladiateure, from gladiateur)
- Italian: gladiatrice