gnýja
Icelandic edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *gneujaną. Compare Swedish gny (“to clamour, to roar”).
Pronunciation edit
Verb edit
gnýja (weak verb, third-person singular past indicative gnúði, supine gnúið)
Conjugation edit
The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s):j=jPlease see Module:checkparams for help with this warning.
gnýja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að gnýja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gnúið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gnýjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég gný | við gnýjum | present (nútíð) |
ég gnýi | við gnýjum |
þú gnýrð | þið gnýið | þú gnýir | þið gnýið | ||
hann, hún, það gnýr | þeir, þær, þau gnýja | hann, hún, það gnýi | þeir, þær, þau gnýi | ||
past (þátíð) |
ég gnúði | við gnúðum | past (þátíð) |
ég gnýði | við gnýðum |
þú gnúðir | þið gnúðuð | þú gnýðir | þið gnýðuð | ||
hann, hún, það gnúði | þeir, þær, þau gnúðu | hann, hún, það gnýði | þeir, þær, þau gnýðu | ||
imperative (boðháttur) |
gný (þú) | gnýið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gnýðu | gnýiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
gnúinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
gnúinn | gnúin | gnúið | gnúnir | gnúnar | gnúin | |
accusative (þolfall) |
gnúinn | gnúna | gnúið | gnúna | gnúnar | gnúin | |
dative (þágufall) |
gnúnum | gnúinni | gnúnu | gnúnum | gnúnum | gnúnum | |
genitive (eignarfall) |
gnúins | gnúinnar | gnúins | gnúinna | gnúinna | gnúinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
gnúni | gnúna | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu | |
accusative (þolfall) |
gnúna | gnúnu | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu | |
dative (þágufall) |
gnúna | gnúnu | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu | |
genitive (eignarfall) |
gnúna | gnúnu | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu |
Old Norse edit
Etymology edit
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb edit
gnýja (singular past indicative gnúði, plural past indicative gnúðu, past participle gnúiðr)
- (intransitive) to roar
Conjugation edit
Conjugation of gnýja — active (weak class 1)
infinitive | gnýja | |
---|---|---|
present participle | gnýjandi | |
past participle | gnúðr, gnúiðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | gný | gnúða |
2nd-person singular | gnýr | gnúðir |
3rd-person singular | gnýr | gnúði |
1st-person plural | gnýjum | gnúðum |
2nd-person plural | gnýið | gnúðuð |
3rd-person plural | gnýja | gnúðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | gnýja | gnýða |
2nd-person singular | gnýir | gnýðir |
3rd-person singular | gnýi | gnýði |
1st-person plural | gnýim | gnýðim |
2nd-person plural | gnýið | gnýðið |
3rd-person plural | gnýi | gnýði |
imperative | present | |
2nd-person singular | gný | |
1st-person plural | gnýjum | |
2nd-person plural | gnýið |
Descendants edit
- Icelandic: gnýja
References edit
- gnýja in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.