gończy
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
gończy (not comparable, no derived adverb)
- (relational) hound (hunting dog)
Declension edit
Declension of gończy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | gończy | gończa | gończe | gończy | gończe | |
genitive | gończego | gończej | gończego | gończych | ||
dative | gończemu | gończej | gończemu | gończym | ||
accusative | gończego | gończy | gończą | gończe | gończych | gończe |
instrumental | gończym | gończą | gończym | gończymi | ||
locative | gończym | gończej | gończym | gończych |