gondolati
Hungarian edit
Etymology edit
gondolat (“thought”) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation edit
Adjective edit
gondolati (not comparable)
Declension edit
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | gondolati | gondolatiak |
accusative | gondolatit | gondolatiakat |
dative | gondolatinak | gondolatiaknak |
instrumental | gondolatival | gondolatiakkal |
causal-final | gondolatiért | gondolatiakért |
translative | gondolativá | gondolatiakká |
terminative | gondolatiig | gondolatiakig |
essive-formal | gondolatiként | gondolatiakként |
essive-modal | — | — |
inessive | gondolatiban | gondolatiakban |
superessive | gondolatin | gondolatiakon |
adessive | gondolatinál | gondolatiaknál |
illative | gondolatiba | gondolatiakba |
sublative | gondolatira | gondolatiakra |
allative | gondolatihoz | gondolatiakhoz |
elative | gondolatiból | gondolatiakból |
delative | gondolatiról | gondolatiakról |
ablative | gondolatitól | gondolatiaktól |
non-attributive possessive - singular |
gondolatié | gondolatiaké |
non-attributive possessive - plural |
gondolatiéi | gondolatiakéi |
Further reading edit
- gondolati in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN