See also: grämen

Galician edit

Verb edit

gramen

  1. inflection of gramar:
    1. third-person plural present subjunctive
    2. third-person plural imperative

Latin edit

Etymology edit

From Proto-Italic *grāmen, from Proto-Indo-European *gʰreh₁- (to grow (of plants)), with a noun-forming suffix -men; cognate with English grass.

Pronunciation edit

Noun edit

grāmen n (genitive grāminis); third declension

  1. grass, turf.
  2. A herb, plant

Declension edit

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).

Case Singular Plural
Nominative grāmen grāmina
Genitive grāminis grāminum
Dative grāminī grāminibus
Accusative grāmen grāmina
Ablative grāmine grāminibus
Vocative grāmen grāmina

Synonyms edit

Derived terms edit

Descendants edit

  • Catalan: gram, grama (Bermuda grass)
  • English: graminivorous, graminoid
  • French: gramen
  • Galician: grama (couch/Bermuda grass)
  • Piedmontese: gramon (couch grass)
  • Portuguese: grama (grass)
  • Sardinian: ràmene, eràmine, gràmine (couch/Bermuda grass) [1]
  • Spanish: grama (grass)

References edit

  • gramen”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • gramen”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • gramen in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • gramen in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  1. ^ ramene” in Ditzionàriu in línia de sa limba e de sa cultura sarda (2016). Searchable in multiple languages at ditzionariu.sardegnacultura.it

Welsh edit

Noun edit

gramen

  1. Soft mutation of cramen.

Mutation edit

Welsh mutation
radical soft nasal aspirate
cramen gramen nghramen chramen
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.