grandiculus
Latin edit
Etymology edit
From grandis (“large”) + -culus (diminutive suffix).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ɡranˈdi.ku.lus/, [ɡrän̪ˈd̪ɪkʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ɡranˈdi.ku.lus/, [ɡrän̪ˈd̪iːkulus]
Adjective edit
grandiculus (feminine grandicula, neuter grandiculum); first/second-declension adjective
- Diminutive of grandis: rather large, of moderate size
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | grandiculus | grandicula | grandiculum | grandiculī | grandiculae | grandicula | |
Genitive | grandiculī | grandiculae | grandiculī | grandiculōrum | grandiculārum | grandiculōrum | |
Dative | grandiculō | grandiculō | grandiculīs | ||||
Accusative | grandiculum | grandiculam | grandiculum | grandiculōs | grandiculās | grandicula | |
Ablative | grandiculō | grandiculā | grandiculō | grandiculīs | |||
Vocative | grandicule | grandicula | grandiculum | grandiculī | grandiculae | grandicula |
References edit
- “grandiculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “grandiculus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers