grandior
Latin edit
Etymology edit
Adjective edit
grandior (neuter grandius); third declension
Declension edit
Third-declension comparative adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | grandior | grandius | grandiōrēs | grandiōra | |
Genitive | grandiōris | grandiōrum | |||
Dative | grandiōrī | grandiōribus | |||
Accusative | grandiōrem | grandius | grandiōrēs | grandiōra | |
Ablative | grandiōre | grandiōribus | |||
Vocative | grandior | grandius | grandiōrēs | grandiōra |
Descendants edit
- Old French: graindre (subjective case), graignor (objective case)
- Middle French: gragneur
References edit
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- having reached man's estate: grandior factus
- having reached man's estate: grandior factus