Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Old Polish granica, from Proto-Slavic *granica. Compare its German descendants, parallelly borrowed from it for the feeling of a semantic gap.

Pronunciation edit

Noun edit

granicia f (genitive graniciae); first declension

  1. (Medieval Latin) border, limit
    • 1380 October 22, A copy of a manuscript in AAP, CP 1 (Liber privilegiorum A), k. 44, nr 39 (XVI w.), printed NKDM, part III, nr 251, pp. 269–270[1], on the web by Bogusław Kwiatkowski/Centrum Informacji Historycznej i Turystycznej Miasta Sochaczewa:
      Nos Semovitus Dei gratia dux totius terrae Masouiae notum facimus universis, tam praesentibus, quam futuris, praesentium litterarum notitiam habituris, quod quamvis certae et verae graniciae fuerant et erant habitae et servatae inter villam ecclesiae. Msczonouiensis Gsdowo et inter villam nostram dictam Zathor usque ad vadum, vulgariter Brod, antiquum ibidem in Zathor, prout clarius cl[eri]ci, viri bonae et honestae famae de vicinia ipsorum iuramento declaraverunt, tamen cum domino Martino plebano Msczonouiensi in hunc modum pro eisdem graniciis concordavimus ita, videlicet, quod idem dominus Martinus agros inter praedictum antiquum vadum et inter granicias novas, circa publicam stratam iacentes nobis dimisit ad villam praedic­tam Zathor pertinere et adiacere, quamvis iidem agri ad Gsdowo adiacebant et pertinebant.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative granicia graniciae
Genitive graniciae graniciārum
Dative graniciae graniciīs
Accusative graniciam graniciās
Ablative graniciā graniciīs
Vocative granicia graniciae

References edit