grapa
Catalan edit
Etymology 1 edit
From Frankish *krappō (“hook”).
Pronunciation edit
Noun edit
grapa f (plural grapes)
Derived terms edit
Descendants edit
- → Spanish: grapa
Further reading edit
- “grapa” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “grapa”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “grapa” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “grapa” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Etymology 2 edit
Verb edit
grapa
- inflection of grapar:
Portuguese edit
Alternative forms edit
Pronunciation edit
- Hyphenation: gra‧pa
Noun edit
grapa f (plural grapas)
- grappa (Italian grape-based spirit)
Romanian edit
Pronunciation edit
Noun edit
grapa f
Slovene edit
Pronunciation edit
Noun edit
grápa f
Inflection edit
Feminine, a-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | grápa | ||
gen. sing. | grápe | ||
singular | dual | plural | |
nominative (imenovȃlnik) |
grápa | grápi | grápe |
genitive (rodȋlnik) |
grápe | gráp | gráp |
dative (dajȃlnik) |
grápi | grápama | grápam |
accusative (tožȋlnik) |
grápo | grápi | grápe |
locative (mẹ̑stnik) |
grápi | grápah | grápah |
instrumental (orọ̑dnik) |
grápo | grápama | grápami |
Spanish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Borrowed from Catalan grapa, from Frankish *krappō (“hook”). Compare English grape.
Alternative forms edit
Noun edit
grapa f (plural grapas)
Derived terms edit
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
grapa
- inflection of grapar:
Further reading edit
- “grapa”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014