grondwoord

Dutch

Etymology

Compound of grond +‎ woord.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɣrɔnt.ʋoːrt/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: grond‧woord

Noun

grondwoord n (plural grondwoorden, diminutive grondwoordje n)

1. (grammar) primitive (word)
   • 1866, Johannes Kachelius, De vermakelijke latijnsche spraakkunst, ten nutte der jeugd. Tweede Druk., Amsterdam, page 11:

     Eindelijk nog in
     1. primitiva (grondwoorden), als: homo (een mensch), dies (een dag), ferio (ik klop).
     2. derivata (afgeleide woorden), als: homuncio (het ventje), hodie (van daag), ferula (een plak).

     (please add an English translation of this quotation)

2. (linguistics) stem, word stem