gurbetçi

Turkish

Etymology

From gurbet (“somewhere that is far away from a place one lives or was born in”) +‎ çi.

Pronunciation

• IPA^(key): [ɡuɾ.bɛt.ˈt͡ʃi]

Proper noun

gurbetçi

1. someone with a Turkish origin who lives and works in another country, especially in Germany.

Declension

Inflection
Nominative	gurbetçi
Definite accusative	gurbetçiyi
	Singular	Plural
Nominative	gurbetçi	gurbetçiler
Definite accusative	gurbetçiyi	gurbetçileri
Dative	gurbetçiye	gurbetçilere
Locative	gurbetçide	gurbetçilerde
Ablative	gurbetçiden	gurbetçilerden
Genitive	gurbetçinin	gurbetçilerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular gurbetçim gurbetçilerim 2nd singular gurbetçin gurbetçilerin 3rd singular gurbetçisi gurbetçileri 1st plural gurbetçimiz gurbetçilerimiz 2nd plural gurbetçiniz gurbetçileriniz 3rd plural gurbetçileri gurbetçileri Definite accusative Singular Plural 1st singular gurbetçimi gurbetçilerimi 2nd singular gurbetçini gurbetçilerini 3rd singular gurbetçisini gurbetçilerini 1st plural gurbetçimizi gurbetçilerimizi 2nd plural gurbetçinizi gurbetçilerinizi 3rd plural gurbetçilerini gurbetçilerini Dative Singular Plural 1st singular gurbetçime gurbetçilerime 2nd singular gurbetçine gurbetçilerine 3rd singular gurbetçisine gurbetçilerine 1st plural gurbetçimize gurbetçilerimize 2nd plural gurbetçinize gurbetçilerinize 3rd plural gurbetçilerine gurbetçilerine Locative Singular Plural 1st singular gurbetçimde gurbetçilerimde 2nd singular gurbetçinde gurbetçilerinde 3rd singular gurbetçisinde gurbetçilerinde 1st plural gurbetçimizde gurbetçilerimizde 2nd plural gurbetçinizde gurbetçilerinizde 3rd plural gurbetçilerinde gurbetçilerinde Ablative Singular Plural 1st singular gurbetçimden gurbetçilerimden 2nd singular gurbetçinden gurbetçilerinden 3rd singular gurbetçisinden gurbetçilerinden 1st plural gurbetçimizden gurbetçilerimizden 2nd plural gurbetçinizden gurbetçilerinizden 3rd plural gurbetçilerinden gurbetçilerinden Genitive Singular Plural 1st singular gurbetçimin gurbetçilerimin 2nd singular gurbetçinin gurbetçilerinin 3rd singular gurbetçisinin gurbetçilerinin 1st plural gurbetçimizin gurbetçilerimizin 2nd plural gurbetçinizin gurbetçilerinizin 3rd plural gurbetçilerinin gurbetçilerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular gurbetçiyim gurbetçilerim 2nd singular gurbetçisin gurbetçilersin 3rd singular gurbetçi gurbetçidir gurbetçiler gurbetçilerdir 1st plural gurbetçiyiz gurbetçileriz 2nd plural gurbetçisiniz gurbetçilersiniz 3rd plural gurbetçiler gurbetçilerdir

See also

• Almancı