gylyç
Turkmen edit
Etymology edit
From Proto-Turkic *kïlï̄č (“sword”).
Noun edit
gylyç (definite accusative gylyjy, plural gylyçlar)
Declension edit
Declension of gylyç
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | gylyç | gylyçlar |
accusative | gylyjy | gylyçlary |
genitive | gylyjyň | gylyçlaryň |
dative | gylyja | gylyçlara |
locative | gylyçda | gylyçlarda |
ablative | gylyçdan | gylyçlardan |
Further reading edit
- “gylyç” in Webonary.org