Cimbrian edit

Verb edit

hån

  1. first-person singular present indicative of håm

Danish edit

Etymology edit

From Middle Low German hōn (derision).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /hɔːn/, [hɔːˀn], [ˈhɔ̰ːn][1]

Noun edit

hån c (singular definite hånen, not used in plural form)

  1. scorn
  2. disdain
  3. derision

Declension edit

References edit

Further reading edit

Swedish edit

Etymology edit

See håna (mock, deride, make fun of).

Pronunciation edit

  • (file)

Noun edit

hån n

  1. mockery, derision (malicious mockery)

Declension edit

Declension of hån 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative hån hånet
Genitive håns hånets

Related terms edit

References edit