haige
Estonian edit
Etymology edit
From Proto-Finnic *haikëda. Cognate with Finnish haikea, Võro haigõ.
Adjective edit
haige (genitive haige, partitive haiget, comparative haigem, superlative kõige haigem)
Inflection edit
Declension of haige (ÕS type 1/ohutu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | haige | haiged | |
accusative | nom. | ||
gen. | haige | ||
genitive | haigete | ||
partitive | haiget | haigeid | |
illative | haigesse | haigetesse haigeisse | |
inessive | haiges | haigetes haigeis | |
elative | haigest | haigetest haigeist | |
allative | haigele | haigetele haigeile | |
adessive | haigel | haigetel haigeil | |
ablative | haigelt | haigetelt haigeilt | |
translative | haigeks | haigeteks haigeiks | |
terminative | haigeni | haigeteni | |
essive | haigena | haigetena | |
abessive | haigeta | haigeteta | |
comitative | haigega | haigetega |
Derived terms edit
Irish edit
Pronunciation edit
Noun edit
haige
- h-prothesized form of aige