hakku
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
hakku
Declension edit
Inflection of hakku (Kotus type 1*A/valo, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | hakku | hakut | ||
genitive | hakun | hakkujen | ||
partitive | hakkua | hakkuja | ||
illative | hakkuun | hakkuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | hakku | hakut | ||
accusative | nom. | hakku | hakut | |
gen. | hakun | |||
genitive | hakun | hakkujen | ||
partitive | hakkua | hakkuja | ||
inessive | hakussa | hakuissa | ||
elative | hakusta | hakuista | ||
illative | hakkuun | hakkuihin | ||
adessive | hakulla | hakuilla | ||
ablative | hakulta | hakuilta | ||
allative | hakulle | hakuille | ||
essive | hakkuna | hakkuina | ||
translative | hakuksi | hakuiksi | ||
abessive | hakutta | hakuitta | ||
instructive | — | hakuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Compounds edit
Further reading edit
- “hakku”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (online dictionary, continuously updated, in Finnish), Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02
Anagrams edit
Japanese edit
Romanization edit
hakku