harðleikr

Old Norse

Etymology

From harðr +‎ -leikr.

Noun

harðleikr m

1. hardness

Declension

  Declension of harðleikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	harðleikr	harðleikrinn	harðleikar	harðleikarnir
accusative	harðleik	harðleikinn	harðleika	harðleikana
dative	harðleiki	harðleikinum	harðleikum	harðleikunum
genitive	harðleiks	harðleiksins	harðleika	harðleikanna

References

• harðleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.