harmonikář
Czech edit
Etymology edit
From harmonika (“harmonica, accordion”) + -ář.
Pronunciation edit
Noun edit
harmonikář m anim (feminine harmonikářka)
Declension edit
Declension of harmonikář (soft masculine animate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | harmonikář | harmonikáři |
genitive | harmonikáře | harmonikářů |
dative | harmonikářovi, harmonikáři | harmonikářům |
accusative | harmonikáře | harmonikáře |
vocative | harmonikáři | harmonikáři |
locative | harmonikářovi, harmonikáři | harmonikářích |
instrumental | harmonikářem | harmonikáři |
Related terms edit
Further reading edit
- harmonikář in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- harmonikář in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- harmonikář in Internetová jazyková příručka