Hungarian edit

Etymology edit

From the same imitative stem as harsan (to blare, resound) +‎ -ány (adjective-forming suffix).[1][2]

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈhɒrʃaːɲ]
  • Hyphenation: har‧sány
  • Rhymes: -aːɲ

Adjective edit

harsány (comparative harsányabb, superlative legharsányabb)

  1. loud
  2. shrill
  3. (of a color) bright, strong

Declension edit

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative harsány harsányak
accusative harsányat harsányakat
dative harsánynak harsányaknak
instrumental harsánnyal harsányakkal
causal-final harsányért harsányakért
translative harsánnyá harsányakká
terminative harsányig harsányakig
essive-formal harsányként harsányakként
essive-modal
inessive harsányban harsányakban
superessive harsányon harsányakon
adessive harsánynál harsányaknál
illative harsányba harsányakba
sublative harsányra harsányakra
allative harsányhoz harsányakhoz
elative harsányból harsányakból
delative harsányról harsányakról
ablative harsánytól harsányaktól
non-attributive
possessive - singular
harsányé harsányaké
non-attributive
possessive - plural
harsányéi harsányakéi

Derived terms edit

References edit

  1. ^ harsány in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)
  2. ^ Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (’Explanatory Dictionary Plus’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN

Further reading edit

  • harsány in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN