heide

See also: Heide

Dutch

Alternative forms

• hei

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɦɛi̯.də/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: hei‧de
• Homophone: Heide
• Rhymes: -ɛi̯də

Etymology 1

From Middle Dutch heide, hede, from Old Dutch *heitha, *hētha, from Proto-West Germanic *haiþi, from Proto-Germanic *haiþī.

Noun

heide f (plural heides or heiden, diminutive heidetje n)

1. heath, heathland
2. heather, plant of the family Ericaceae

Derived terms

See also derived terms at hei.

- general:

• dopheide
• heideblauwtje
• heidebrem
• heidegentiaanblauwtje

 

- toponyms:

• Achterste Heide
• Altweerterheide
• Baarle-Heide
• Baneheide
• Bergsche Heide
• Bleijerheide
• Bocholtzerheide
• Boksheide
• Bosscherheide
• Boxbergheide
• Brelaar-Heide
• De Heid
• Eperheide
• Eyserheide
• Godsheide
• Graetheide
• Grasheide
• Grote-Heide
• Halle-Heide
• Hasselderheide
• Heerlerheide
• Heide
• Heide-Heuvel
• Heidebeemden
• Heidehuizen
• Heidekant
• Heidenhoek
• Heijen
• Holheide
• Hooge Heide
• Hoogerheide
• Huis ter Heide
• Kaalheide
• Looierheide
• Mariaheide
• Molenheide
• Pijpelheide
• Rooierheide
• Schoorheide
• Schootsheide
• Smakterheide
• Someren-Heide
• Spekholzerheide
• Ter Heijde
• Terheijden
• Theereheide
• Ven-Zelderheide
• Vilheide
• Voorheide
• Vrieheide
• Winkelomheide
• Zaarderheiken

 

Descendants

• Negerhollands: heide

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

heide

1. inflection of heien:
   1. singular past indicative
   2. (dated or formal) singular past subjunctive