hilmiö
Finnish edit
Etymology edit
hilm- + -iö. Coined by Finnish botanist Ilmari Hiitonen for "Suomen kasvio" (1933) with some resemblance to the original genus name Hirschfeldia, possibly ex nihilo.
Pronunciation edit
Noun edit
hilmiö
Declension edit
Inflection of hilmiö (Kotus type 3/valtio, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | hilmiö | hilmiöt | ||
genitive | hilmiön | hilmiöiden hilmiöitten | ||
partitive | hilmiötä | hilmiöitä | ||
illative | hilmiöön | hilmiöihin | ||
singular | plural | |||
nominative | hilmiö | hilmiöt | ||
accusative | nom. | hilmiö | hilmiöt | |
gen. | hilmiön | |||
genitive | hilmiön | hilmiöiden hilmiöitten | ||
partitive | hilmiötä | hilmiöitä | ||
inessive | hilmiössä | hilmiöissä | ||
elative | hilmiöstä | hilmiöistä | ||
illative | hilmiöön | hilmiöihin | ||
adessive | hilmiöllä | hilmiöillä | ||
ablative | hilmiöltä | hilmiöiltä | ||
allative | hilmiölle | hilmiöille | ||
essive | hilmiönä | hilmiöinä | ||
translative | hilmiöksi | hilmiöiksi | ||
abessive | hilmiöttä | hilmiöittä | ||
instructive | — | hilmiöin | ||
comitative | See the possessive forms below. |