hlen
Czech edit
Etymology edit
Inherited from Old Czech hlen, from Proto-Slavic *glěnь.
Pronunciation edit
Noun edit
hlen m inan
Declension edit
Further reading edit
Old Czech edit
Alternative forms edit
- hľen (alternative writing)
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *glěnь.
Pronunciation edit
Noun edit
hlen m inan
Declension edit
Declension of hlen (hard o-stem)
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | hlen | hleny | hleni, hlenové |
genitive | hlena, hlenu | hlenú | hlenóv |
dative | hlenu | hlenoma | hlenóm |
accusative | hlen | hleny | hleny |
vocative | hlene | hleny | hleni, hlenové |
locative | hleně, hlenu | hlenú | hleniech |
instrumental | hlenem | hlenoma | hleny |
See also Appendix:Old Czech nouns and Appendix:Old Czech pronunciation.
Descendants edit
- Czech: hlen
Further reading edit
- Jan Gebauer (1903–1916) “hlen”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění