hunttu
Finnish edit
Etymology edit
From Swedish hund. Compare huntti.
Pronunciation edit
Noun edit
hunttu (humorous)
Declension edit
Inflection of hunttu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | hunttu | huntut | ||
genitive | huntun | hunttujen | ||
partitive | hunttua | hunttuja | ||
illative | hunttuun | hunttuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | hunttu | huntut | ||
accusative | nom. | hunttu | huntut | |
gen. | huntun | |||
genitive | huntun | hunttujen | ||
partitive | hunttua | hunttuja | ||
inessive | huntussa | huntuissa | ||
elative | huntusta | huntuista | ||
illative | hunttuun | hunttuihin | ||
adessive | huntulla | huntuilla | ||
ablative | huntulta | huntuilta | ||
allative | huntulle | huntuille | ||
essive | hunttuna | hunttuina | ||
translative | huntuksi | huntuiksi | ||
abessive | huntutta | huntuitta | ||
instructive | — | huntuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |