işgalci

Turkish

Etymology

From işgal (“occupation”) +‎ -ci.

Pronunciation

• IPA^(key): /iʃ.ɡal.dʒi/

Noun

işgalci (definite accusative işgalciyi, plural işgalciler)

1. occupier

Declension

Inflection
Nominative	işgalci
Definite accusative	işgalciyi
	Singular	Plural
Nominative	işgalci	işgalciler
Definite accusative	işgalciyi	işgalcileri
Dative	işgalciye	işgalcilere
Locative	işgalcide	işgalcilerde
Ablative	işgalciden	işgalcilerden
Genitive	işgalcinin	işgalcilerin
Predicative forms Singular Plural 1st singular işgalciyim işgalcilerim 2nd singular işgalcisin işgalcilersin 3rd singular işgalci işgalcidir işgalciler işgalcilerdir 1st plural işgalciyiz işgalcileriz 2nd plural işgalcisiniz işgalcilersiniz 3rd plural işgalciler işgalcilerdir