iştial
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish اشتعال (iştial), from Arabic اِشْتِعَال (ištiʕāl), verbal noun of اِشْتَعَلَ (ištaʕala, “to ignite”).
Noun edit
iştial (definite accusative iştiali, plural iştialler) (obsolete)
- igniting, catching fire
- 1939 August 5, “Dün üç mühim kaza oldu”, in İkdam:
- Motörün kaptan köşkü altına konmuş olan benzin tenekelerin den biri ansızın iştial etmiştir. İştial neticesinde kaptan köşkü havaya uçmuştur.
- (please add an English translation of this quotation)
- (figurative) becoming angry
See also edit
References edit
- Devellioğlu, Ferit (1962) “iştiâl”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 559
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN