iftihar
Turkish
editEtymology
editFrom Ottoman Turkish افتخار (iftihar), from Arabic اِفْتِخَار (iftiḵār). See Azerbaijani iftixar.
Pronunciation
editNoun
editiftihar (definite accusative iftiharı, plural iftiharlar) (dated)
Declension
editSynonyms
editDerived terms
edit- iftihar etmek (“to brag”)