igneus
Latin
editEtymology
editDerived from ign(is) (“fire”) + -eus (“-ous”, derivational suffix).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ˈiɡ.ne.us/, [ˈɪŋneʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈiɲ.ɲe.us/, [ˈiɲːeus]
Adjective
editigneus (feminine ignea, neuter igneum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | igneus | ignea | igneum | igneī | igneae | ignea | |
Genitive | igneī | igneae | igneī | igneōrum | igneārum | igneōrum | |
Dative | igneō | igneō | igneīs | ||||
Accusative | igneum | igneam | igneum | igneōs | igneās | ignea | |
Ablative | igneō | igneā | igneō | igneīs | |||
Vocative | ignee | ignea | igneum | igneī | igneae | ignea |
Descendants
edit- Catalan: igni
- French: igné
- Galician: ígneo
- Italian: igneo
- Portuguese: ígneo
- Spanish: ígneo
- → English: igneous
References
edit- “igneus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “igneus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- igneus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.