illido
Latin
editAlternative forms
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ilˈliː.doː/, [ɪlˈlʲiːd̪oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ilˈli.do/, [ilˈliːd̪o]
Verb
editillīdō (present infinitive illīdere, perfect active illīsī, supine illīsum); third conjugation
- to strike or dash upon or against
- c. 69 CE – 122 CE, Suetonius, Vita divi Augusti 23:
- Adeō dēnique cōnsternātum ferunt ut, per continuōs mēnsēs barbā capillōque summissō, caput interdum foribus illīderet, vōciferāns: “Quīntilī Vāre, legiōnēs redde!”
- It is said he [emperor Augustus] was so terribly disturbed that he let his hair and beard grow down, and that he would sometimes strike his head against doors yelling, "Quintilius Varus, give me back my legions!"
- Adeō dēnique cōnsternātum ferunt ut, per continuōs mēnsēs barbā capillōque summissō, caput interdum foribus illīderet, vōciferāns: “Quīntilī Vāre, legiōnēs redde!”
- to thump or bump against
Conjugation
editReferences
edit- “illido”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- illido in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.