Finnish edit

Etymology edit

From ilmi +‎ tuoda.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈilmiˌtuo̯dɑˣ/, [ˈilmiˌt̪uo̞̯dɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -uodɑ
  • Syllabification(key): il‧mi‧tuo‧da

Verb edit

ilmituoda

  1. To reveal.

Conjugation edit

Inflection of ilmituoda (Kotus type 64/juoda, no gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ilmituon en ilmituo 1st sing. olen ilmituonut en ole ilmituonut
2nd sing. ilmituot et ilmituo 2nd sing. olet ilmituonut et ole ilmituonut
3rd sing. ilmituo ei ilmituo 3rd sing. on ilmituonut ei ole ilmituonut
1st plur. ilmituomme emme ilmituo 1st plur. olemme ilmituoneet emme ole ilmituoneet
2nd plur. ilmituotte ette ilmituo 2nd plur. olette ilmituoneet ette ole ilmituoneet
3rd plur. ilmituovat eivät ilmituo 3rd plur. ovat ilmituoneet eivät ole ilmituoneet
passive ilmituodaan ei ilmituoda passive on ilmituotu ei ole ilmituotu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ilmitoin en ilmituonut 1st sing. olin ilmituonut en ollut ilmituonut
2nd sing. ilmitoit et ilmituonut 2nd sing. olit ilmituonut et ollut ilmituonut
3rd sing. ilmitoi ei ilmituonut 3rd sing. oli ilmituonut ei ollut ilmituonut
1st plur. ilmitoimme emme ilmituoneet 1st plur. olimme ilmituoneet emme olleet ilmituoneet
2nd plur. ilmitoitte ette ilmituoneet 2nd plur. olitte ilmituoneet ette olleet ilmituoneet
3rd plur. ilmitoivat eivät ilmituoneet 3rd plur. olivat ilmituoneet eivät olleet ilmituoneet
passive ilmituotiin ei ilmituotu passive oli ilmituotu ei ollut ilmituotu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ilmitoisin en ilmitoisi 1st sing. olisin ilmituonut en olisi ilmituonut
2nd sing. ilmitoisit et ilmitoisi 2nd sing. olisit ilmituonut et olisi ilmituonut
3rd sing. ilmitoisi ei ilmitoisi 3rd sing. olisi ilmituonut ei olisi ilmituonut
1st plur. ilmitoisimme emme ilmitoisi 1st plur. olisimme ilmituoneet emme olisi ilmituoneet
2nd plur. ilmitoisitte ette ilmitoisi 2nd plur. olisitte ilmituoneet ette olisi ilmituoneet
3rd plur. ilmitoisivat eivät ilmitoisi 3rd plur. olisivat ilmituoneet eivät olisi ilmituoneet
passive ilmituotaisiin ei ilmituotaisi passive olisi ilmituotu ei olisi ilmituotu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. ilmituo älä ilmituo 2nd sing.
3rd sing. ilmituokoon älköön ilmituoko 3rd sing. olkoon ilmituonut älköön olko ilmituonut
1st plur. ilmituokaamme älkäämme ilmituoko 1st plur.
2nd plur. ilmituokaa älkää ilmituoko 2nd plur.
3rd plur. ilmituokoot älkööt ilmituoko 3rd plur. olkoot ilmituoneet älkööt olko ilmituoneet
passive ilmituotakoon älköön ilmituotako passive olkoon ilmituotu älköön olko ilmituotu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ilmituonen en ilmituone 1st sing. lienen ilmituonut en liene ilmituonut
2nd sing. ilmituonet et ilmituone 2nd sing. lienet ilmituonut et liene ilmituonut
3rd sing. ilmituonee ei ilmituone 3rd sing. lienee ilmituonut ei liene ilmituonut
1st plur. ilmituonemme emme ilmituone 1st plur. lienemme ilmituoneet emme liene ilmituoneet
2nd plur. ilmituonette ette ilmituone 2nd plur. lienette ilmituoneet ette liene ilmituoneet
3rd plur. ilmituonevat eivät ilmituone 3rd plur. lienevät ilmituoneet eivät liene ilmituoneet
passive ilmituotaneen ei ilmituotane passive lienee ilmituotu ei liene ilmituotu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st ilmituoda present ilmituova ilmituotava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st ilmituodakseni ilmituodaksemme
2nd ilmituodaksesi ilmituodaksenne
3rd ilmituodakseen
ilmituodaksensa
past ilmituonut ilmituotu
2nd inessive2 ilmituodessa ilmituotaessa agent3 ilmituoma
Possessive forms
Person sing. plur.
1st ilmituodessani ilmituodessamme
2nd ilmituodessasi ilmituodessanne
3rd ilmituodessaan
ilmituodessansa
negative ilmituomaton
instructive ilmituoden 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive ilmituomassa
elative ilmituomasta
illative ilmituomaan
adessive ilmituomalla
abessive ilmituomatta
instructive ilmituoman ilmituotaman
4th4 verbal noun ilmituominen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st ilmituomaisillani ilmituomaisillamme
2nd ilmituomaisillasi ilmituomaisillanne
3rd ilmituomaisillaan
ilmituomaisillansa

Further reading edit

Anagrams edit