iluzionist
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French illusionniste.
Noun edit
iluzionist m (plural iluzioniști)
Declension edit
Declension of iluzionist
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) iluzionist | iluzionistul | (niște) iluzioniști | iluzioniștii |
genitive/dative | (unui) iluzionist | iluzionistului | (unor) iluzioniști | iluzioniștilor |
vocative | iluzionistule | iluzioniștilor |
Serbo-Croatian edit
Alternative forms edit
Pronunciation edit
Noun edit
iluziònist m (Cyrillic spelling илузио̀нист)
Declension edit
Declension of iluzionist
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | iluzionist | iluzionisti |
genitive | iluzionista | iluzionista |
dative | iluzionistu | iluzionistima |
accusative | iluzionista | iluzioniste |
vocative | iluzioniste | iluzionisti |
locative | iluzionistu | iluzionistima |
instrumental | iluzionistom | iluzionistima |