imoibreoir

Irish

Etymology

From imoibrigh (“react”, verb) +‎ -óir (agent suffix).

Noun

imoibreoir m (genitive singular imoibreora, nominative plural imoibreoirí)

1. (chemistry, nuclear physics) reactor

Declension

Declension of imoibreoir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative imoibreoir imoibreoirí Vocative a imoibreoir a imoibreoirí Genitive imoibreora imoibreoirí Dative imoibreoir imoibreoirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an t-imoibreoir na himoibreoirí Genitive an imoibreora na n-imoibreoirí Dative leis an imoibreoir don imoibreoir leis na himoibreoirí

Related terms

• bith-imoibreoir
• imoibríoch
• imoibríocht
• imoibriú
• imoibriúchán

 

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
imoibreoir	n-imoibreoir	himoibreoir	t-imoibreoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977), “imoibreoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “imoibreoir” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “imoibreoir” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.