Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From in- +‎ pūrus (pure; chaste).

Pronunciation edit

Adjective edit

impūrus (feminine impūra, neuter impūrum, comparative impūrior, superlative impūrissimus, adverb impūrē); first/second-declension adjective

  1. unclean, filthy, foul, dirty
  2. (figuratively, in a moral sense) impure, defiled, filthy, infamous, vile

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative impūrus impūra impūrum impūrī impūrae impūra
Genitive impūrī impūrae impūrī impūrōrum impūrārum impūrōrum
Dative impūrō impūrō impūrīs
Accusative impūrum impūram impūrum impūrōs impūrās impūra
Ablative impūrō impūrā impūrō impūrīs
Vocative impūre impūra impūrum impūrī impūrae impūra

Synonyms edit

Antonyms edit

Derived terms edit

Descendants edit

  • Catalan: impur
  • English: impure
  • French: impur
  • Italian: impuro
  • Portuguese: impuro
  • Spanish: impuro

References edit

  • impurus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • impurus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • impurus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.