Swedish edit

Etymology edit

From inbrott (burglarly) +‎ -s- +‎ tjuv (thief).

Noun edit

inbrottstjuv c

  1. a burglar

Declension edit

Declension of inbrottstjuv 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative inbrottstjuv inbrottstjuven inbrottstjuvar inbrottstjuvarna
Genitive inbrottstjuvs inbrottstjuvens inbrottstjuvars inbrottstjuvarnas

References edit